آقایون خانوما همه دستا بالا، همه یه صدا، همه مشتا بالا، زندانی سیاسی کشور ما، همه سالم باث بشن رها. سکوت بسته دیگه، این یه بحث فلسفیه! آدم بهتر حرف دلشو بگه تا تو سکوت از ترس بمیره
Saturday, March 18, 2006
بر لب جوی نشین و گذر عمر ببین
هیچ چیز گوجه سبزهای دم مدرسه راهنمایی نمشیه. هیچ چیز پرتقال خوردن سر کلاس حسابان دبیرستان نمیشه. انگار همین دیروز بود. متاسفانه گویا دارم بزرگ میشم. یادش بخیر
1 Comments:
beneshin arshiv weblog at ra bekhan va gozar omr bebin . eydet mobarak.
Post a Comment
<< Home